کبوتر و قرقی

آمدن بهار برای عشقباز یعنی شروع کبوترپرانی و تمرین جوجه ها و کپکی ها، اما آمدن بهار برای پرنده های شکاری یک معنای دیگه داره، برای قرقی و طرلان بهار یعنی آغاز فصل زاد و ولد، فصل جوجه آوری و فعالیت بیشتر پدر و مادر برای شکار بیشتر و فراهم کردن قوت جوجه ها از آسمان، و چه طعمه ای بهتر از کبوتر که کل زمستان رو خوابیده و پروار شده، اینجا شمال ایران سلاطین آسمان نفس کبوتر رو می گیرند و کبوتربازی رو کمی سخت می کنند، خبر ندارم که آیا همه جای ایران این مشکل رو دارند یا نه. زمانی که قرقی، طرلان و..... همه طبقات آسمان رو اشغال می کنند این تصور پیش میاد که حتما یک نفر به جای کبوتر، پرنده شکاری بازی می کنه. واقعا در این لحظه اثری از کبوتر نمی بینی همه جا پر میشه از قرقی و طرلان....کبوترهای با تجربه مسافتی رو طی می کنند و بعد از امن شدن آسمان بر می گردند. 

از شروع سال جدید تا الآن تلفاتی نداشتم و هر بار قرقی دست خالی از این آشیانه بازگشته. اما دیروز یکی از همافران خوب آشیانه بعد از دو ساعت خودش رو از بالاترین نقطه آسمان به آشیانه پرتاب کرد. واضح بود که باید زخمی باشه سابقه نداشت پیش از ساعت مورد نظرش فرود داشته باشه. وقتی که گرفتمش متوجه شدم که پرهای روی کمرش ریخته و همینطور که در تصویر می بینید از چنگال قرقی فرار کرده. این ماده سبز چاهی (مگسی) از شروع بهار برای بار دوم که موفق به فرار میشه. 

سعی کردم یک عکس هم از حضور پرنده های شکاری تهیه کنم که آسمان رو قرق کردند. این نوع پرنده شکاری که در تصویر زیر می بینید به صورت جفتی پرواز می کنند، و در شکار کبوتر بسیار مهارت دارند. این پرنده تا جائی که اطلاع دارم فقط در شمال و جنوب ایران مشاهده میشه. با آمدن فصل بهار دوستان ساکن شمال می توانند شاهد دسته های 40 تا 50 تائی در حال کوچ طرلان شمالی باشند که از مناطق گرمسیری جنوبی به شمال ایرانی می آیند و با آمدن پائیز و بزرگ شدن جوجه ها این پرنده مجددا در دسته های بزرگ به سمت مناطق جنوبی حرکت می کنند و در پائیز و زمستان خبری از آنها نیست. اگر در شمال یک کبوترباز باشید به خوبی می توانید این موضوع مشاهده کنید.