مادری کبوتر داغدیده برای بچه خرگوش‌ها

محیط زیست > پرندگان - همشهری آنلاین: در یکی از روستاهای شهرستان آبدانان استان ایلام ، کبوتری با راندن مادر بچه خرگوش‌ها از نزد کودکانش، برای آنها مادری می‌کند.

به گزارش ایرنا، در روستای ˈهفت چشمهˈ از توابع آبدانان یک کبوتر ماده لانه بچه خرگوش ‌ها را تصاحب کرده و به جای مادرشان از آنها نگهداری می‌کند.

رضا رضاییˈ صاحبخانه‌ای که میزبان اجباری این پرنده و بچه خرگوش‌ها شده است، می‌گوید: پاییز امسال یک راس خرگوش سفید را برای نگهداری به منزل آورده و در اتاقی پرورش می‌دادم که پس از گذشت چند ماه، این جاندار شش بچه خرگوش سفید به دنیا آورد.

وی افزود: همزمان با این داستان، یک کبوتر وحشی نیز بدون دعوت وارد اتاق خرگوش‌ها شد و پس از لانه سازی و تخم گذاری تعداد دو جوجه کبوتر سفید رنگ متولد شد که شوربختانه به علت نامشخصی هر دو بچه این پرنده تلف شدند.

این جوان روستایی ادامه داد: پس از تلف شدن بچه کبوترها، در یک اتفاق نادر متوجه شدم که مادر بچه کبوترهای مرده به صورت عدوانی وارد لانه خرگوش‌های نوزاد شده و پس از اخراج خشونت بار مادر آنها، خود بر این بچه خرگوش‌ها پر گشوده و شبانه روز دلسوزانه از آنهانگهداری می‌کند.

رضایی اضافه کرد: مادر بخت برگشته بچه خرگوش‌ها، شب و روز با نگرانی تمام در گوشه اتاق کز کرده و در حسرت نزدیکی به بچه‌های خود روزگار می‌گذراند.

به گفته میزبان، این کبوتر خشمگین در صورت نزدیکی مادر خرگوش‌ها برای تغذیه فرزندانش، با خشونت شدید به خرگوش نگون بخت حمله ور می‌شود و با چنگ و منقار، این مادر محزون را از نوزادان خویش دور می‌کند.

وی یاد آور شد: اکنون، هر روز یک بار کبوتر متجاوز را از لانه خرگوش‌ها می‌راند و عملیات شیر دهی و تغذیه نوزادان ششگانه توسط مادر اخراجی آنان اجرا و بلافاصله کبوتر جوجه از دست داده وارد آشیانه آنان شده و با بی رحمی تمام، مادر واقعی را از کنار جگر گوشه‌های چشم بادامی خود بیرون می‌راند.

رضایی ادامه داد: در حال حاضر رابطه بچه خرگوش‌ها با دایه مهربان تر از مادر بسیار صمیمی و دیدنی است و در طول روز در زیر پر و بال دایه زورگوی خود، زندگی شیرینی دارند!

دکتر عسگر درویشی مسوول اداره دامپزشکی شهرستان آبدانان این رخداد را بسیار نادر دانست و گفت: اقدام این پرنده وحشی و سرپرستی تحمیلی بچه خرگوش‌ها، هیچ گونه علت علمی و ژنتیکی ندارد و شاید از روی عاطفه و احساسی ناشی از فعل و انفعال‌های روانی این پرنده مغموم باشد.

دکتر ˈحمدالله جایروندیˈ روان شناس آبدانانی نیز اظهار کرد: حسن همجواری، تشابه رنگی، حسرت ناشی از مرگ جوجه کبوتران، احساس‌های درونی و اثرپذیری از محرک‌های محیطی باعث حرکت منحصر به فرد این پرنده باوفا شده است.

فریدون حسینی زیست شناس نیز می‌گوید: همزیستی حیوانات با هم نوع خود و همچنین پیوند عاطفی بین پرندگان از نظر علمی امکان دارد، اما همزیستی جدی و محبت آمیز بین پرندگان و حیوانات دیگر به این شکل، پیشینه علمی مستند و متقن ندارد.

به هر روی، این رخداد بی سابقه که مصداق ضرب المثل ˈدایه مهربان‌تر از مادرˈ شده است، اکنون در طول روز سبب مراجعه شمار زیادی از مردم به آبدانان به ویژه افراد کنجکاو، برای دیدن این روند نادر و دشمنی تجاوزگونه کبوتر سفید با خرگوش بی گناه در روستای هفت چشمه در پنج کیلومتری شمال خاوری شهر آبدانان شده است.

آبدانان 60 هزار نفری در 185 کیلومتری شرق شهر ایلام قرار دارد.

فرهنگ کبوترداری

یکی از نکات مهم نگهداری کبوتر و سایر حیوانات خانگی آشنائی با فرهنگ نگهداری و احترام به حقوق این موجودات است. مسائلی مانند داشتن دانش و امکانات اولیه نگهداری، ایجاد محیطی مناسب و آرام به دور از ایجاد مزاحمت برای اطرافیان و همسایه ها. برای پرورش کبوتر و لذت بردن از آن داشتن حداقل امکانات حیاتی که شامل خوراک، محیط و بهداشت از واجبات است.

شاید هیچ موضوعی مهتر از این نباشد که شخص دوستدار حیوانات باید در گام نخست به حقوق حیوانات احترام بگذارد و برای طبیعت جایگاه متعالی را قائل باشد. همیشه در یک جامعه توسعه یافته یکی از دلائل شکل گیری دموکراسی و از ارکان مهم آن محترم شمردن طبیعت توسط تک تک افراد جامعه است. و بعبارتی می توان آن را از زمینه های آمادگی شهروندان برای زندگی در یک اجتماع آزاد و دموکرات دانست. 

انسان پیش از همه پیشرفتها و وابستگیهایش به صنعت و تکنولوژی با طبیعت پیرامونش رابطه ای تنگاتنگ دارد و نیازمند است برای داشتن یک زندگی همراه با آرامش در کنار آسایش شکل گرفته از پیشرفتهای علمی در حفظ طبیعت و حیات دیگر موجودات زنده کوشا باشد و به حقوق طبیعی انها احترام بگذارد. تا آیندگان نیز به همین منوال از زندگی در این طبیعت زیبا در کنار دیگر موجودات زنده احساس آرامش بکنند و از زندگی لذت ببرند. زندگی و آینده ما روی این کره خاکی رابطه مسقیمی دارد با بقاء و حفظ دیگر موجودات زنده.

به همین خاطر به یک کبوتردار در درجه اول واجب است که به عنوان یک دوستدار و عاشق این پرنده آسمانی برای حق و حقوق اولیه کبوترانش احترام خاصی قائل باشد. شاید هنوز این موضوع به عنوان یک فرهنگ به درستی در میان جامعه کبوترداران ایرانی شکل نگرفته و متاسفانه علاوه بر اینکه کبوترباز یا کفترباز در جامعه به قشری خاص نسبت داده می شود که در دید مردم افرادی هستند لاابالی و معتاد که از صبح تا شام روی بام در حال ایجاد مزاحمت و چشمچرانی وقت می گذرانند. بسیاری از کبوتربازهای جامعه ما را نمی توان دوستدار و عاشق واقعی این پرنده دانست. نکته بسیار مهمی که همیشه باعث آزارم بوده مشاهده کبوترانی ست که با نقض عضو سعی شده تا برای صاحبان بی انصافشان نشان گذاری شوند، اعمال ناشایستی مانند قطع انگشتان این پرنده بی دفاع و یا بریدن بینی و چیدن ناخنها. در حقیقت انجام چنین کارهائی برای یک عاشق واقعی به دور از شئونات انسانی ست. 

به یاد دارم زمانی که سن کمی داشتم وقتی که در محله کوچکمان بین دو کبوترباز به خاطر کبوتری دعوا می شد پیر بزرگتری که آنها را جدا می کرد هر دو را عشقباز خطاب کرده و اصرار داشت که دو عشقباز با هم دعوا و مشاجره نمی کنند. 

هنوز دلیل چنین موضوعی برایم روشن نیست اگر واقعا عاشق اند چرا به این عشق بدین شکل آسیب وارد می کنند. به عنوان مثال تمام ناخنهای حیوان زبان بسته را طوری جدا می کنند تا دیگر پرنده بیچاره قادر به جفتگیری نباشد و برای جلوگیر از انتقال نسل کبوترانشان و افتادن آن به دست دیگران دست به چنین اعمال سخیفی می زنند. چه دلیلی دارد که به عنوان مثال کبوتر بلند پرواز به اصطلاح استثنائی را مانند مرغ در کنج خانه نگه دارند و انتقال ژن آن به دست کبوتربازان دیگر جلوگیری کنند. شاید یکی از دلائل عقب ماندگی و عدم پیشرفت شیوه کبوترپرانی در ایران همین بخل و تنگ نظری بسیاری از کبوتربازان کشورمان باشد که به تصور خودشان کبوتر آنچنانی را در منزلشان نگهداری می کنند و حاضر به انتقال نسل کبوترانشان به دیگران نیستند. شاید این عزیزان هرگز کبوتر خوب ندیده اند و یا از دنیای کبوترپرانی و اخبار و دانش این فن ناآگاهند که اینطور کبوتر بیگناه را اسیر می کنند و یا با نقص عضو قصد دارند تا امضاء خودشان را پای کبوتر بگذارند در حالی که این دست طبیعت است که چنین زیبائی را خلق می کند. چنین موضوعاتی تنها جفا در حق این پرنده آسمانی ست. موضوعی که برای عده ای تبدیل به ملاکی برای خرید و نگهداری کبوتر خوب شده است. 

نماد واقعی عشقبازی احترام به حقوق اولیه و احتیاجات حیاتی معشوق است. برای پیشرفت در این فن و حتی در تمامی امور زندگی و حرکت به سوی یک جامعه آزاد ما نیازمندیم تا به حقوق حیوانات و به طبیعت احترام بگذاریم. 

امیدوارم این عزیزان هم روزی از هاله غروری که به دور خودشان ایجاد کرده اند خارج شوند و واقعا به این پرنده عشق بورزند. برای ثبت رکورد و معرفی کبوتر خوب با امضاء یک کبوترپران واقعی می شود یک کلوب ایجاد کرد و به سبک و سیاق مدرن به این عشق پرداخت. مانند بسیاری از کلوبهای کشورهای غربی که حتی می توان در میان عشقبازان آنها نام افرادی مانند آقای علیرضا ماهوتیان را به عنوان یکی از افراد دارای رکورد مشاهده کرد. شخصی که اکنون بسیاری از کبوترپرانان کشورهای مختلف گونه ای از کبوتر را به نام او می شناسند که البته پرداختن به ایشان و کبوترهایشان فرصتی دیگری را می طلبد.

متاسفانه ما هنوز در ابتدای این راه هستیم و با توجه به نداشتن مرجع درست و مستند و وجود افراد سودجو تا مدتها باید شاهد چنین وضعیتی باشیم. اما زیر پا گذاشتن و آسیب رساندن به این پرنده توجیه ناپذیر است.

به امید روزهای خوب، زمانی که دیگر حتی هیچ کس دست به اسلحه نبرد.

میزان مدنیت هر جامعه ای را از رفتار مردم آن جامعه با حیوانات می توان تشخیص داد ..

مهاتما گاندی ©