بزرگ کردن جوجه کبوتر

عموما یکی از مشکلات کبوتر بلند پرواز ایرانی در زمان جوجه کشی خودش را نشان می دهد، این است که عمده ای از کبوتران والد در موعد دادن دان به جوجه کارشکنی می کنند، یا به جوجه آنطور که بایسته است دان نمی دهند و یا اینکه به یکی خوب دان داده و یکی را رها می کنند و گاهی در اثر مستی زیاد جوجه ها را فراموش می کنند.

برای بزرگ کردن جوجه با دست برخی از کبوتربازان قدیمی نخود را داخل آب ریخته و برای مدت زمانی تا مرطوب شدن باقی می گذارند سپس به هر جوجه تعدادی از این نخود می دهند. و یا در روشی دیگر گندم را درون آب خیس می دهند سپس با لوله خودکار به درون دهان پرنده فوت می کنند.

اما در روش جدید که بنده نیز از این روش بهره می برم مقداری دانه پارس تازه و مرغوب را داخل یک ظرف آب تا خمیر شدن کامل خیس می دهیم هنگامی که دیگر تمامی دانه پارس به خمیری نرم تبدیل شد، این خمیر را داخل یک سرنگ بزرگ می ریزیم و بعد از باز کردن دهان جوجه و قرار دادن سر سرنگ درون گلوی آن خمیر دانه پارس را تا سیر شدن کامل جوجه درون چینه دان پرنده پمپ می کنیم، از این روش برای بزرگ کردن جوجه های پرندگان دیگر نیز می توان استفاده کرد. شخصا با همین شیوه جوجه هائی که والدینشان را از دست داده اند و یا اینکه والدین به آنها بخوبی دانه نمی دهند را بزرگ می کنم  و از دان سوز شدن جوجه جلوگیری بعمل می آورم.

.

ویدئو کبوتر و گربه

این هم زنگ تفریح ما بازی کبوتر قمری با گربه چرتی و خواب آلود

از دست ندید

                                                                             لینک ویدئو برای مشاهده کلیک کنید

هزینه‌های میلیاردی مرد کفترباز؛ داستان یک عاشق

کبوتربازی یا آنطور که در زبان عامیانه رایج است کفتربازی، در بسیاری از شهرهای ایران موضوعی رایج است و هر شهر کبوتربازان معروف خود را دارد. در شهر شاهرود استان سمنان مرد کفتربازی زندگی می کند که از 52 سال عمر خود 44 سالش را با کبوترهایش گذرانده است.  نامش محمدعلی عنابی است و در شهر محل سکونتش همه کسانی که او می شناسند به عشق و علاقه اش به کبوترهایش می شناسند.

داستان زندگی او در شاهرود ورد زبان خیلی‌ها است، مردی که تمام زندگی اش را در راه کبوتر هزینه کرده است. زمین ها و خانه هایی که از پدر به او ارث رسیده بود، شغل و کاسبی اش و حتی وضع ظاهری و تمام وقتش را. محمدعلی عنابی اگر چه با لباس های پاره و خاکی و سر و وضع به هم ریخته در نگاه اول به نظر مرد فقیر و بی کس و کاری می آید، اما در عرصه کفتربازی که در شهرهای مختلف کشور هواداران و علاقمندان بسیاری دارد حرف های زیادی برای گفتن دارد.

در شهر خبرهای زیادی پیچیده است که او تا کنون حدود دو میلیارد تومان از دارای هایش را برای خرید و پرورش کبوتر هزینه کرده است، این دارایی ها شامل چندین قطعه زمین و خانه و مغازه در محله های گران قیمت شهر بوده است.

وقتی همین موضوع را از خودش بپرسید انکار نمی کند، پاسخش به سوالی در همین باره این است: دقیق نمی دانم چقدر خرج کرده ام اما فکر کنم اگر به پول امروز بخواهیم حساب کنیم بیشتر از دو میلیارد تومان می شود.

بعد لیست املاکی را که تا کنون برای خرید کبوتر فروخته است را می گوید، 8 قواره زمین که تعدادی از انها مال خودم بود و تعدادی از املاک پدرم به ارث رسیده بود، سه باب مغازه در مرکز شهر داشتم که آنها را هم فروختم. شغل اصلی خودم هم تا چند  سال پیش این نبود و آرایشگری می کردم، اما برای اینکه بیشتر و بهتر به کبوترها برسم شغلم را هم رها کردم و تمام وقت به این کار مشغول شدم. می گوید پول زمین ها و مغازه هایی که فروخته است را صرف خرید کبوتر از نژادها و نمونه های مختلف کرده تا آنها را پرورش داده و تکثیر کند.

قیمت برخی کبوترهایی که تا کنون خریده برای کسانی که از نرخ های این بازار بی اطلاع باشند حیرت آور و بهت برانگیز است، یک جفت کبوتر 12 میلیون تومان، یک کبوتر 3 میلیون و 500 هزار تومان، 5 کبوتر 30 میلیون تومان و ... نرخهای دیگری مانند این. اما نه فقط قیمتهایی که این کبوترباز کهنه کار می دهد بلکه گشتی در دنیای کبوتربازها حکایت از آن دارد که نرخ در این بازار همین است. تنها به رنگ و نژاد کبوتر بستگی دارد.

محمدعلی عنابی یکی از زمین هایش در شهر محل سکونتش را تغییر کاربری داده و بنایی ساخته است برای نگهداری حرفه ای از کبوترهایش، او با صرف میلیون ها تومان هزینه معماری این بنا را به شکلی که مناسب کبوترها باشد و به گفته خودش از همه مهمتر امنیت داشته باشد، ساخته است.

امنیت از این لحاظ برای او در صدر اولویت هایش قرار دارد چون تا کنون چندین بار دزدها به لانه کبوترهایش دستبرد زده اند و میلیون ها تومان خسارت به اموالش وارد کرده اند. اموال یک کبوترباز یعنی کبوترهایش، با این تفاوت که او مثل همه دیگر هم صنفهایش عاشق اموالش است، کبوترهایش را دانه به دانه می شناسد و دوست دارد. گم شدن یا مردن هر کدامشان او را سخت غمگین می کند.

عنابی در رابطه با کبوترهایی که تا کنون از او دزدیده اند اینطور می گوید: « در مواردی افراد بی سر و پا و معتاد که از ارزش کبوترها اطلاعی ندارند به اینجا دستبرد زدند، کبوترهایی را از من دزدیند که اگر می خواستم آنها را بفروشم ارزششان به 200 تا 300 میلیون تومان هم می رسید اما دزدها آنها را برده و کباب کرده و خوردند. یا برای تهیه پول مواد همه را با قیمت 5 یا 10 هزار تومان فروخته اند.»

او همچنین می گوید : «حتی پیگیری از نیروی انتظامی و پلیس هم بی فایده است، من در یک مورد دزدها را شناسایی کردم و از آنها شکایت کردم، اما پلیس ها به من می خندیدند و می گفتند که مگر می شود یک کبوتر 10 میلیون تومان قیمت داشته باشد.»

به غیر از مشکل نبود امنیت و دزدها مساله دیگری که دارای های این کبوترباز را همیشه تهدید می کند بروز بیماری های مخصوص این پرندگان است. آنطور که خودش می گوید گاه یک بیماری سر می رسد و همه یا 90 درصد کبوترهای یک کفترباز را از بین می برد و او هم هیچ کاری نمی تواند بکند. عنابی می گوید:« چهار پنج سال پیش یک شبه مرضی بین کفترهای من افتاد و حدود ۸۰۰ کفتر تلف شدند. داروی مناسب برای درمان این مرض ها هم وجود ندارد، البته تا چند سال قبل داروها پیدا می شد و اداره جهاد کشاورزی مجانی هم توزیع می کرد، اما بعد از داروها را پولی کردند و در این سالها هر روز قیمتشان بیشتر و بیشتر شد.»

برخی از نژادهایی که در کار کفتربازانی مثل محمدعلی عنابی قیمت بالایی دارند به نوک قنار، لاکی، سوسکی، یاهو و همچنین نژادهای تهرانی، مشهدی و همدانی مشهورند. علاوه بر این برخی کبوترها که به اسم کبوتر زینتی شناخته می شوند نیز قیمت های بسیار بالایی دارند این نژاد ها شامل شامپیون هلندی، ساتین بلژیکی، دم چتری انگلیسی با آمریکایی و دامفوس آلمانی می شوند.

منبع